поокастри

Речник на българския език

1. поокастри — сег. вр., 3 л., ед. ч.

поокастри е производна форма на поокастря (сег. вр., 3 л., ед. ч.).

2. поокастри — мин. св. вр., 2 л., ед. ч.

поокастри е производна форма на поокастря (мин. св. вр., 2 л., ед. ч.).

3. поокастри — мин. св. вр., 3 л., ед. ч.

поокастри е производна форма на поокастря (мин. св. вр., 3 л., ед. ч.).

4. поокастри — повелително наклонение, ед. ч.

поокастри е производна форма на поокастря (повелително наклонение, ед. ч.).