поограничило е

Речник на българския език

1. поограничило е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поограничило е е производна форма на поогранича (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поограничило е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поограничило е е производна форма на поогранича (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).