пооглушеел

Речник на българския език

1. пооглушеел — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

пооглушеел е производна форма на пооглушея (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. пооглушеел — мин. деят. несв. прич. м. р.

пооглушеел е производна форма на пооглушея (мин. деят. несв. прич. м. р.).