пооглушал е

Речник на българския език

1. пооглушал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

пооглушал е е производна форма на пооглушея (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. пооглушал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

пооглушал е е производна форма на пооглушея (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).