пооглушало е

Речник на българския език

1. пооглушало е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

пооглушало е е производна форма на пооглушея (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. пооглушало е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

пооглушало е е производна форма на пооглушея (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).