пообъркало

Речник на българския език

1. пообъркало — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

пообъркало е производна форма на пообъркам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. пообъркало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

пообъркало е производна форма на пообъркам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. пообъркало — мин. деят. св. прич. ср. р.

пообъркало е производна форма на пообъркам (мин. деят. св. прич. ср. р.).

4. пообъркало — мин. деят. несв. прич. ср. р.

пообъркало е производна форма на пообъркам (мин. деят. несв. прич. ср. р.).