пообтегнал

Речник на българския език

1. пообтегнал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

пообтегнал е производна форма на пообтегна (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. пообтегнал — мин. деят. св. прич. м. р.

пообтегнал е производна форма на пообтегна (мин. деят. св. прич. м. р.).