пообръщала

Речник на българския език

1. пообръщала — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

пообръщала е производна форма на пообръщам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. пообръщала — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

пообръщала е производна форма на пообръщам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

3. пообръщала — мин. деят. св. прич. ж. р.

пообръщала е производна форма на пообръщам (мин. деят. св. прич. ж. р.).

4. пообръщала — мин. деят. несв. прич. ж. р.

пообръщала е производна форма на пообръщам (мин. деят. несв. прич. ж. р.).