поободрило

Речник на българския език

1. поободрило — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поободрило е производна форма на поободря (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поободрило — мин. деят. св. прич. ср. р.

поободрило е производна форма на поободря (мин. деят. св. прич. ср. р.).