пообмислил си

Речник на българския език

1. пообмислил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

пообмислил си е производна форма на пообмисля (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. пообмислил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

пообмислил си е производна форма на пообмисля (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).