пообмислил е

Речник на българския език

1. пообмислил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

пообмислил е е производна форма на пообмисля (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. пообмислил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

пообмислил е е производна форма на пообмисля (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).