пооблекчавал си

Речник на българския език

1. пооблекчавал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

пооблекчавал си е производна форма на пооблекчавам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. пооблекчавал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

пооблекчавал си е производна форма на пооблекчавам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. пооблекчавал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

пооблекчавал си е производна форма на пооблекчавам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).