пообирало

Речник на българския език

1. пообирало — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

пообирало е производна форма на пообирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. пообирало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

пообирало е производна форма на пообирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. пообирало — мин. деят. св. прич. ср. р.

пообирало е производна форма на пообирам (мин. деят. св. прич. ср. р.).

4. пообирало — мин. деят. несв. прич. ср. р.

пообирало е производна форма на пообирам (мин. деят. несв. прич. ср. р.).