пообирала

Речник на българския език

1. пообирала — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

пообирала е производна форма на пообирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. пообирала — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

пообирала е производна форма на пообирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

3. пообирала — мин. деят. св. прич. ж. р.

пообирала е производна форма на пообирам (мин. деят. св. прич. ж. р.).

4. пообирала — мин. деят. несв. прич. ж. р.

пообирала е производна форма на пообирам (мин. деят. несв. прич. ж. р.).