пообидил си

Речник на българския език

1. пообидил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

пообидил си е производна форма на пообидя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. пообидил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

пообидил си е производна форма на пообидя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).