пообиграл си

Речник на българския език

1. пообиграл си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

пообиграл си е производна форма на пообиграя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. пообиграл си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

пообиграл си е производна форма на пообиграя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).