поносвал

Речник на българския език

1. поносвал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поносвал е производна форма на поносвам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поносвал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поносвал е производна форма на поносвам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. поносвал — мин. деят. св. прич. м. р.

поносвал е производна форма на поносвам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. поносвал — мин. деят. несв. прич. м. р.

поносвал е производна форма на поносвам (мин. деят. несв. прич. м. р.).