поникнал е

Речник на българския език

1. поникнал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поникнал е е производна форма на поникна (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поникнал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поникнал е е производна форма на поникна (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).