поначумервало

Речник на българския език

1. поначумервало — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поначумервало е производна форма на поначумервам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поначумервало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поначумервало е производна форма на поначумервам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. поначумервало — мин. деят. св. прич. ср. р.

поначумервало е производна форма на поначумервам (мин. деят. св. прич. ср. р.).

4. поначумервало — мин. деят. несв. прич. ср. р.

поначумервало е производна форма на поначумервам (мин. деят. несв. прич. ср. р.).