поначумервали

Речник на българския език

1. поначумервали — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

поначумервали е производна форма на поначумервам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. поначумервали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

поначумервали е производна форма на поначумервам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

3. поначумервали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

поначумервали е производна форма на поначумервам (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

4. поначумервали — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

поначумервали е производна форма на поначумервам (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).