понахокал е

Речник на българския език

1. понахокал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понахокал е е производна форма на понахокам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. понахокал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понахокал е е производна форма на понахокам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. понахокал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понахокал е е производна форма на понахокам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).