понаучил си

Речник на българския език

1. понаучил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

понаучил си е производна форма на понауча (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. понаучил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

понаучил си е производна форма на понауча (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).