понатрошало

Речник на българския език

1. понатрошало — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

понатрошало е производна форма на понатроша (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. понатрошало — мин. деят. несв. прич. ср. р.

понатрошало е производна форма на понатроша (мин. деят. несв. прич. ср. р.).