понастинали

Речник на българския език

1. понастинали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

понастинали е производна форма на понастина (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. понастинали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

понастинали е производна форма на понастина (мин. деят. св. прич. мн. ч.).