понаредил си

Речник на българския език

1. понаредил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

понаредил си е производна форма на понаредя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. понаредил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

понаредил си е производна форма на понаредя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).