понапуквал

Речник на българския език

1. понапуквал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понапуквал е производна форма на понапуквам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. понапуквал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понапуквал е производна форма на понапуквам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. понапуквал — мин. деят. св. прич. м. р.

понапуквал е производна форма на понапуквам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. понапуквал — мин. деят. несв. прич. м. р.

понапуквал е производна форма на понапуквам (мин. деят. несв. прич. м. р.).