понапукал е

Речник на българския език

1. понапукал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понапукал е е производна форма на понапукам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. понапукал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понапукал е е производна форма на понапукам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. понапукал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понапукал е е производна форма на понапукам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).