понапукала

Речник на българския език

1. понапукала — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

понапукала е производна форма на понапукам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. понапукала — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

понапукала е производна форма на понапукам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

3. понапукала — мин. деят. св. прич. ж. р.

понапукала е производна форма на понапукам (мин. деят. св. прич. ж. р.).

4. понапукала — мин. деят. несв. прич. ж. р.

понапукала е производна форма на понапукам (мин. деят. несв. прич. ж. р.).