понаплискал

Речник на българския език

1. понаплискал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понаплискал е производна форма на понаплискам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. понаплискал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понаплискал е производна форма на понаплискам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. понаплискал — мин. деят. св. прич. м. р.

понаплискал е производна форма на понаплискам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. понаплискал — мин. деят. несв. прич. м. р.

понаплискал е производна форма на понаплискам (мин. деят. несв. прич. м. р.).