понапечало

Речник на българския език

1. понапечало — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

понапечало е производна форма на понапека (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. понапечало — мин. деят. несв. прич. ср. р.

понапечало е производна форма на понапека (мин. деят. несв. прич. ср. р.).