понапердашело

Речник на българския език

1. понапердашело — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

понапердашело е производна форма на понапердаша (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. понапердашело — мин. деят. несв. прич. ср. р.

понапердашело е производна форма на понапердаша (мин. деят. несв. прич. ср. р.).