понаобиколяло

Речник на българския език

1. понаобиколяло — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

понаобиколяло е производна форма на понаобиколя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. понаобиколяло — мин. деят. несв. прич. ср. р.

понаобиколяло е производна форма на понаобиколя (мин. деят. несв. прич. ср. р.).