понаобиколял

Речник на българския език

1. понаобиколял — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понаобиколял е производна форма на понаобиколя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. понаобиколял — мин. деят. несв. прич. м. р.

понаобиколял е производна форма на понаобиколя (мин. деят. несв. прич. м. р.).