понаобиколило

Речник на българския език

1. понаобиколило — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

понаобиколило е производна форма на понаобиколя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. понаобиколило — мин. деят. св. прич. ср. р.

понаобиколило е производна форма на понаобиколя (мин. деят. св. прич. ср. р.).