понаобиколил

Речник на българския език

1. понаобиколил — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понаобиколил е производна форма на понаобиколя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. понаобиколил — мин. деят. св. прич. м. р.

понаобиколил е производна форма на понаобиколя (мин. деят. св. прич. м. р.).