понамеквал

Речник на българския език

1. понамеквал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понамеквал е производна форма на понамеквам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. понамеквал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понамеквал е производна форма на понамеквам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. понамеквал — мин. деят. св. прич. м. р.

понамеквал е производна форма на понамеквам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. понамеквал — мин. деят. несв. прич. м. р.

понамеквал е производна форма на понамеквам (мин. деят. несв. прич. м. р.).