понаклонявал си

Речник на българския език

1. понаклонявал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

понаклонявал си е производна форма на понаклонявам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. понаклонявал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

понаклонявал си е производна форма на понаклонявам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. понаклонявал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

понаклонявал си е производна форма на понаклонявам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).