понаклонявал е

Речник на българския език

1. понаклонявал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понаклонявал е е производна форма на понаклонявам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. понаклонявал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понаклонявал е е производна форма на понаклонявам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. понаклонявал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понаклонявал е е производна форма на понаклонявам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).