понакапал е

Речник на българския език

1. понакапал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понакапал е е производна форма на понакапя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. понакапал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понакапал е е производна форма на понакапя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).