понагребал

Речник на българския език

1. понагребал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понагребал е производна форма на понагреба (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. понагребал — мин. деят. св. прич. м. р.

понагребал е производна форма на понагреба (мин. деят. св. прич. м. р.).