понагорещял

Речник на българския език

1. понагорещял — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понагорещял е производна форма на понагорещя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. понагорещял — мин. деят. несв. прич. м. р.

понагорещял е производна форма на понагорещя (мин. деят. несв. прич. м. р.).