понагорещявал си

Речник на българския език

1. понагорещявал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

понагорещявал си е производна форма на понагорещявам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. понагорещявал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

понагорещявал си е производна форма на понагорещявам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. понагорещявал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

понагорещявал си е производна форма на понагорещявам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).