понагорещявал

Речник на българския език

1. понагорещявал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понагорещявал е производна форма на понагорещявам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. понагорещявал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понагорещявал е производна форма на понагорещявам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. понагорещявал — мин. деят. св. прич. м. р.

понагорещявал е производна форма на понагорещявам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. понагорещявал — мин. деят. несв. прич. м. р.

понагорещявал е производна форма на понагорещявам (мин. деят. несв. прич. м. р.).