понагорещил си

Речник на българския език

1. понагорещил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

понагорещил си е производна форма на понагорещя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. понагорещил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

понагорещил си е производна форма на понагорещя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).