понагорещило

Речник на българския език

1. понагорещило — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

понагорещило е производна форма на понагорещя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. понагорещило — мин. деят. св. прич. ср. р.

понагорещило е производна форма на понагорещя (мин. деят. св. прич. ср. р.).