понагоило си

Речник на българския език

1. понагоило си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

понагоило си е производна форма на понагоя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. понагоило си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

понагоило си е производна форма на понагоя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).