понагарчала

Речник на българския език

1. понагарчала — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

понагарчала е производна форма на понагарчам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. понагарчала — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

понагарчала е производна форма на понагарчам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

3. понагарчала — мин. деят. св. прич. ж. р.

понагарчала е производна форма на понагарчам (мин. деят. св. прич. ж. р.).

4. понагарчала — мин. деят. несв. прич. ж. р.

понагарчала е производна форма на понагарчам (мин. деят. несв. прич. ж. р.).