понагарчал

Речник на българския език

1. понагарчал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понагарчал е производна форма на понагарчам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. понагарчал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

понагарчал е производна форма на понагарчам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. понагарчал — мин. деят. св. прич. м. р.

понагарчал е производна форма на понагарчам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. понагарчал — мин. деят. несв. прич. м. р.

понагарчал е производна форма на понагарчам (мин. деят. несв. прич. м. р.).