понабъбнало

Речник на българския език

1. понабъбнало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

понабъбнало е производна форма на понабъбна (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. понабъбнало — мин. деят. св. прич. ср. р.

понабъбнало е производна форма на понабъбна (мин. деят. св. прич. ср. р.).