понабутвал си

Речник на българския език

1. понабутвал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

понабутвал си е производна форма на понабутвам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. понабутвал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

понабутвал си е производна форма на понабутвам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. понабутвал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

понабутвал си е производна форма на понабутвам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).